Het is zomer. De Core Set is al een tijdje uit en de Pro Tour is geweest. Het duurt nog een aantal weken voordat de eerste previews van Guilds of Ravnica gaan verschijnen. Kortom het is komkommertijd. Tijd voor de Magic community om wat wederkerende onderwerpen op te starten: de Hall of Fame nominaties en hoe de Hall of Fame vormgegeven zou moeten worden; berichten over valse kaarten uit China en de grens tussen valsspelen en ethisch geaccepteerd gedrag.
Allemaal discussies die al honderd keer gevoerd zijn. In de serie “Summer Magic” (die waarschijnlijk doorloopt in alle seizoenen) worden onderwerpen besproken die eens in de zoveel tijd, in de komkommertijden van Magic, de kop op steken. Voor deze eerste editie geef ik mijn visie op de weer opgelaaide discussie over valse kaarten.
Aanleiding
Laten we bij het “begin” beginnen: Andrew Jessup kreeg afgelopen weekend een game loss in de tweede ronde van een modern PTQ voor het gebruik van een aantal valse kaarten. Reddit en Twitter schreeuwde moord en brand en er deden foto’s van kaarten de ronde met de vraag “welke is echt”. Er is iets dat mij stoort aan dit soort, in mijn ogen, bangmakerij. Feit is, dat een Judge de kaarten eenvoudig identificeerde tijdens een deck check. Een Judge heeft niet heel erg veel tijd voor een deck check, dus dit betekent dat ze relatief eenvoudig te onderscheiden waren van echte kaarten. Dit is tot op heden altijd zo geweest, dus er is geen reden om aan te nemen dat deze kaarten beter waren dan eerdere versies.
Sorry, I haven’t been able to respond to much. Have been focused on the gp. The cards on the left are fake, and the ones one the right are real. And to clear some things up, the cards weren’t mine. I borrowed the entire deck from a friend who had recently purchased the cards. pic.twitter.com/9Vu1oxGIsw
— Andrew Jessup (@TheBetterJessup) 19 augustus 2018
De Judge had voor het beoordelen van de echtheid alle zintuigen volledig tot zijn beschikking. Door vervolgens een foto op social media te plaatsen met de vraag: “welke is echt” ontneem je iedereen die die vraag moet beantwoorden een behoorlijk aantal van deze zintuigen. Sterker nog; er blijft maar een beperkt deel van dat ene zintuig over: kijken. De Judge kan een vergelijk doen met de andere kaarten in het deck, kan het oppervlak van de kaart beoordelen, kan een afwijkende lichtreflectie constateren onder bepaalde hoeken en dit allemaal náást dat hij het vergelijk kan maken in hoe de kaart aanvoelt, hoe de buigzaamheid is, etc.
Iemand die naar een foto kijkt, die bovendien al een paar keer is gecomprimeerd door het posten op verschillende social media, heeft niets van dit alles. Het enige dat diegene kan doen is pixels vergelijken. Een originele kaart vergelijken met een fotokopie was waarschijnlijk net zo lastig geweest.
Natuurlijk worden de kaarten van Chinese makelij steeds een beetje beter. Waar potentie is tot geld verdienen zal tijd gespendeerd worden om het product te verbeteren. De oplossing zit in het wegnemen van deze potentie. Hier hebben volgens mij drie partijen een belangrijke rol in:
Wizards of the Coast
Het namaken van deze kaarten is strafbaar. Om de kaarten echt te laten lijken moeten alle kenmerken van een echte Magic kaart er nu eenmaal in zitten. Als je een telefoonhoesje ontwerpt voor een bekend merk telefoon kun je deze verkopen zonder het logo van die telefoon erop te zetten. Het logo maakt (onder andere) het onderscheid of je inbreuk maakt op de rechten van de fabrikant. Door dit wel te doen kan de fabrikant een proces aanspannen. Dit kost natuurlijk resources die Wizards liever aan iets anders besteed, maar is wel relevant voor het vertrouwen van de consument in je product.
Het is een voordeel dat de markt in vergelijking met andere markten niet heel groot is en de techniek complex. De hoeveelheid aanbieders zal nooit zo groot worden als bij het voorbeeld van telefoonhoesjes. Ondanks dat er communities zijn die proberen om de kaartkwaliteit steeds beter te maken, kan ik me niet voorstellen dat elke aanbieder met zijn printproces te koop loopt en zo hun “concurrentievoordeel” kwijtraakt.
Ik ben geen jurist; ik heb geen idee hoe hoog de boete is die vervalsers kunnen krijgen. Een complicerende factor hierbij is wellicht dat Wizards bij een rechtszaak niet officieel kan zeggen dat hun kaarten een secundaire marktwaarde hebben die hoger ligt dan de verkoopprijs. In ieder geval wil je de potentie om veel geld te verdienen fors verminderen door de dreiging van boetes en rechtszaken. Actief daarin optreden is de enige optie.
Naast het actief optreden dient Wizards met innovatie ook ervoor te zorgen dat hun kaarten van hoge kwaliteit zijn en lastig na te maken. Dit gebeurt ook in zekere zin; er is een reden dat de meest geloofwaardige valse kaarten allemaal van het pre-hologram tijdperk zijn. Maar consistentie in kwaliteit is ook een belangrijke factor. De laatste jaren is veel geëxperimenteerd met andere leveranciers en printprocessen in een poging de kosten te drukken, maar dit is niet altijd ten goede gekomen van de consistentie van het eindproduct. Als officieel product vaker afwijkt in “look & feel”, zal het lastiger zijn voor de consument om valse kaarten te herkennen. Gelukkig heeft Wizards deze problemen erkend en hebben ze beloofd meer aandacht te spenderen aan de kwaliteit van de kaarten.
Copy Artifact uit de “Summer Magic”-serie
Handelaren
Andrew Jessup gaf aan dat hij het deck geleend had van een vriend van hem. Deze vriend claimt de betreffende kaarten een week ervoor gekocht te hebben via TCG Player; een website die zelf handelt in Magic kaarten en ook een marktplaats aanbiedt voor andere verkopers. Het werd mij niet helemaal duidelijk via welke van deze twee kanalen de kaarten zijn verkregen. Mocht dit via het officiële kanaal zijn gegaan; reken maar dat er dan bij TCG intern hevige discussie wordt gevoerd wordt over hoe dit heeft kunnen gebeuren en hoe ze hun imago weer kunnen oppoetsen. Zij hebben hier een stuk meer te verliezen dan jij en ik. De secundaire marktwaarde van kaarten is voor veel Magic dealers de voornaamste inkomstenbron; als dit wegvalt is het bestaansrecht van je winkel weg. Als de kaarten bij de winkel van TCG Player vandaan kwamen heeft de beoordeling van ingekochte kaarten gefaald, maar dat betekent niet dat ze dat met wat verbeterde processen niet hadden kunnen ondervangen. Nogmaals, als de Judge het in de beperkte tijd die hij had kon waarnemen, dan kan een winkel dit nog vele malen beter.
De consument
Het is heel simpel: doe er niet aan mee. Als niemand ze koopt, is er geen markt. Is er geen markt, gaat niemand ze maken. Dan hebben we het even niet over valse kaarten voor echt proberen te slijten in de hoop hier de secundaire marktwaarde voor te verkrijgen, dat is van een nog heel ander kaliber. Dan hebben we het gewoon over de websites die hele sets aan kaarten als “proxies” aanbieden als goedkoper alternatief voor het origineel. Ik kwam vandaag nog advertenties op Marktplaats tegen waarbij vervalsingen van kaarten als “proxy” werden aangeboden; waarbij het woordje “proxy” dan het toverwoord zou zijn om aan de juiste kant van de wet te blijven. Dat is niet zo. Het is een kopie van iets dat niet van jou is en je wilt er geld aan verdienen. In alle opzichten is dat niet oké.
Een ‘proxy’ Snapcaster Mage, aangeboden op Marktplaats
Dus in drie woorden: Koop. Ze. Niet. Er is geen enkel argument mogelijk dat dit de lange termijn gezondheid van het spel ten goede komt. Het argument dat het Wizards de les zou moeten leren om vaker te reprinten is onzin: als de markt overspoeld wordt met goedkope namaak die geperfectioneerd kon worden dankzij de opbrengsten van al die mensen die ze bestelden, is er voor Wizards geen enkele incentive meer om te reprinten. Natuurlijk kun je klagen over boosters van 10 euro met magere inhoud, maar dat hebben we met de laatste twee Masters sets al massaal gedaan en we zullen zien wat bij de volgende reprint-set het antwoord is van Wizards.
Wizards zal altijd een incentive hebben om kaarten een bepaalde waarde te laten houden, want dan kunnen ze nu eenmaal interessante reprint producten uitgeven. Met dat geld kunnen ze weer mooie nieuwe werelden en interessante mechanics ontwerpen voor ons. En ja, een deel van het geld houden ze zelf. Het is een bedrijf en bedrijven hebben het doel om winst te maken. Dat is de reden waarom we dit jaar het 25-jarig jubileum vieren.
Tot slot
Er is voor elke speler en elk budget een Magic-variant beschikbaar. Dus geef uit aan het spel wat je kunt missen, test de nog ontbrekende kaarten in je nieuwe decks met een stapel Plains en een permanent marker en vermijd alle verleiding om iets te kopen wat op de lange termijn meer kwaad doet dan goed voor het spel waar we allemaal zo gek van zijn. Laat je ondertussen niet gek maken door social media hype; ze zijn nog niet gek veel verder dan een paar jaar geleden. Met gerichte acties vanuit Wizards, waakzaamheid vanuit handelaren en het wegblijven van de consument blijft dat mijns inziens nog een hele tijd zo.